Kan onze gezondheidszorg deze prijzen blijven betalen?

Anno 2016 moeten artsen hun patiënten soms vertellen dat een bepaald medicijn hen zou genezen maar dat ze het niet kunnen voorschrijven omdat het te duur is. Om een faillissement van de sociale zekerheid te vermijden, voert de overheid een streng selectiebeleid in dat bepaalt welke patiënten in aanmerking komen voor de terugbetaling van medicijnen.

Wat doet de regering?

Nieuwe geneesmiddelen worden 20 jaar lang beschermd door patenten, waardoor er in die periode geen goedkopere generische versies op de markt kunnen komen. De regering maakt geen gebruik van de instrumenten die ze ter beschikking heeft om hier actie tegen te ondernemen, zoals het tijdelijk schorsen van een patent om de markt te openen voor productie of import van generische alternatieven. Dat zou nochtans de prijzen kunnen doen zakken en de volksgezondheid beschermen.
Het budget voor terugbetaling van geneesmiddelen bedroeg in 2016 in België 4,1 miljard euro. Samen met wat patiënten uit eigen zak betalen, geeft dat een totaal van zo’n 5,6 miljard euro. Toch weten heel weinig mensen hoe de prijzen en de terugbetaalde bedragen worden bepaald. Een situatie die - als we niet in actie schieten- zal verslechteren.
In het Toekomstpact voor de patiënt, dat in 2015 met de farmaceutische industrie werd ondertekend, wordt het vertrouwelijke karakter van de onderhandelingen tussen Staat en industrie wettelijk bekrachtigd! "De confidentialiteit van de bijlagen bij deze overeenkomsten, die vaak gevoelige bedrijfseigen informatie bevatten, zal door de wet worden beschermd en voorgeschreven."
Wij vragen ons dan ook af: wie is er gebaat bij dit pact? De farmaceutische industrie, de politici, de Staat, de sociale zekerheid of de patiënt?

Getuigenissen