Een studie van de christelijke mutualiteiten (Avalosse 2013) berekende dat de gewone Belg een bedrag van ongeveer 1,5 miljard euro uit eigen zak betaalde aan medicijnen. Dat is iets meer dan €135 per Belg per jaar.

Maar dat is niet alles: wat terugbetaalde medicatie betreft, voorziet het RIZIV voor 2016 een bedrag van 4,1 miljard euro. Dat komt neer op een totale besteding van 5,6 miljard aan de pharma-industrie. Het is sowieso moeilijk om hier inzicht in te krijgen, want de verstrekte informatie is heel technisch en complex en bestaat grotendeels uit jargon.

Ook al geeft het Ministerie van Economie gedetailleerde technische informatie over hoe de prijs van geneesmiddelen wordt bepaald, in de praktijk is de prijs van de duurste medicijnen het resultaat van vertrouwelijke onderhandelingen. Wij weten dus niet hoeveel we echt betalen.

In het Toekomstpact voor de patiënt, dat in 2015 met de farmaceutische industrie werd ondertekend, wordt het vertrouwelijke karakter van de onderhandelingen tussen Staat en industrie bovendien wettelijk bekrachtigd! "De confidentialiteit van de bijlagen bij deze overeenkomsten, die vaak gevoelige bedrijfseigen informatie bevatten, zal door de wet worden beschermd en voorgeschreven."

Wij vragen ons dan ook af: wie is er gebaat bij dit pact? De farmaceutische industrie, de politici, de Staat, de sociale zekerheid of de patiënt?